Floks wiechowaty – zachwycająca roślina wieloletnia
Floks wiechowaty, znany także jako płomyk wiechowaty, to roślina wieloletnia, która każdego roku odrasta z bulwy korzeniowej ukrytej w ziemi. Osiąga wysokość od 60 do 150 cm, w zależności od odmiany, co czyni go jednym z wyższych przedstawicieli rodziny floksów. Dzięki swojej różnorodności kolorystycznej i długiemu okresowi kwitnienia, jest niezwykle ceniony w ogrodach ozdobnych. Kwiaty floksa są zebrane w wiechy, mają średnicę do 2,5 cm i występują w barwach takich jak biała, różowa, czerwona, fioletowa i niebieska. Floksy wiechowate są również doskonałym wyborem na kwiaty cięte i mogą być uprawiane w doniczkach.
Odmiany floksów – charakterystyka i zastosowanie
Floks wiechowaty należy do roślin wysokich, wieloletnich, jednak w rodzinie floksów znajdziemy także odmiany niskie, idealne do skalniaków. W tej grupie znajdują się między innymi:
- Floks szydlasty – niska, płożąca roślina, doskonała na skalniaki,
- Floks Douglasa – odporny na trudne warunki, o dekoracyjnych kwiatach,
- Floks kanadyjski – zwarty pokrój, świetny jako roślina okrywowa.
Inną ciekawą odmianą jest floks Drummonda, będący rośliną jednoroczną. Jego kwiaty występują w różnorodnych wariantach, w tym dwubarwne, smugowate, a nawet trójbarwne. Odmiany gwiaździste floksów Drummonda wyróżniają się niesamowitymi kształtami i kolorami.
Okres kwitnienia i barwy floksa wiechowatego
Floks wiechowaty kwitnie od lipca do października, choć niektóre odmiany mogą zakwitać już w czerwcu. Cieszy ogrodników intensywnymi barwami kwiatów, które występują w kolorach białym, czerwonym, różowym, fioletowym oraz niebieskim. Dzięki tej różnorodności możliwe jest tworzenie przepięknych kompozycji ogrodowych, które przyciągają wzrok przez całe lato.
Jak rozmnażać floksa wiechowatego?
Najpopularniejszym sposobem rozmnażania floksa wiechowatego jest podział kępek. Każda nowa sadzonka powinna posiadać korzenie, aby mogła prawidłowo rosnąć. Istnieją dwa główne terminy rozmnażania:
- Wiosna – rozsadzanie przeprowadza się wczesną wiosną, gdy rośliny są jeszcze małe. Wystarczy wykopać kępkę, podzielić na sadzonki i umieścić w gruncie,
- Jesień – w tym czasie łodygi floksa należy przyciąć dość nisko, wykopać kępę, podzielić i zasadzić w nowym miejscu.
Alternatywnie można wysiać nasiona floksa do rozsadnika, a pod koniec lata przesadzić młode rośliny do gruntu.
Wymagania uprawowe floksa wiechowatego
Floks wiechowaty to roślina niewymagająca, co czyni go świetnym wyborem także dla początkujących ogrodników. Najlepiej rozwija się na stanowiskach:
- nasłonecznionych lub w jasnym półcieniu,
- o glebie żyznej, przepuszczalnej, piaszczysto-próchniczej i lekko wilgotnej.
Floksy pobierają z ziemi wiele składników odżywczych, dlatego zaleca się ich przesadzanie co około 5 lat. Wymagają także regularnego podlewania, zwłaszcza w okresach suchych, oraz nawożenia zarówno mineralnego, jak i organicznego. Usuwanie przekwitłych kwiatostanów przedłuża okres kwitnienia.
Choroby i szkodniki atakujące floksa wiechowatego
Floksy wiechowate są podatne na choroby grzybowe, w tym mączniaka prawdziwego, który objawia się białym nalotem przekształcającym się w rozwijającą się grzybnię. Aby zwalczyć mączniaka, zaleca się:
- stosowanie oprysków fungicydowych,
- usuwanie porażonych roślin,
- przesadzanie roślin w nowe miejsce.
Innym groźnym szkodnikiem jest niszczyk zjadliwy, mały nicień o długości 1-1,5 mm, który atakuje rośliny w wilgotnych warunkach. Walka z niszczykiem obejmuje:
- osuszanie terenu,
- stosowanie oprysków preparatem Vydate 240 SL w okresie od maja do lipca.
Floks wiechowaty w ogrodzie
Dzięki długiemu kwitnieniu, różnorodnym kolorom i łatwości w uprawie, floks wiechowaty idealnie wpisuje się w estetykę ogrodów w stylu retro. Jest niezastąpiony w tworzeniu kolorowych rabat bylinowych, jako roślina obwódkowa oraz w ogrodach naturalistycznych. Jego kwiaty doskonale nadają się do cięcia, dodając barwy do bukietów. Odpowiednia pielęgnacja i ochrona przed chorobami zapewnią jego atrakcyjny wygląd przez wiele sezonów. Warto wprowadzić floksy do swojego ogrodu, aby cieszyć się ich pięknem przez całą letnią porę oraz część jesieni.